Infekcje układu oddechowego

Seniorzy najcięższej przechodzą zapalenie płuc i oskrzeli.

Objawy zapalenia płuc:

• kaszel z odkrztuszaniem plwociny,
• gorączka lub stany podgorączkowe (nie zawsze występują),
• ból w klatce piersiowej podczas oddychania,
• duszność, bóle mięśni, silne osłabienie.

Objawy zapalenia oskrzeli:

• na początku suchy, potem wilgotny kaszel,
• świszczący oddech,
• ból w klatce piersiowej,
• gorączka, czasem duszność.

Zapalenie płuc u osób starszych może prowadzić do ciężkich stanów: niewydolności oddechowej.

Przy podejrzeniu tych infekcji należy natychmiast zawiadomić lekarza. Jeżeli podopieczny nie zostanie przewieziony do szpitala należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza. 

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc 

W POChP występuje utrudniony przepływ powietrza przez drogi oddechowe, który wraz z upływem czasu postępuje. Przyczyną jest najczęściej palenie tytoniu (bierne lub czynne), infekcje układu oddechowego, zanieczyszczenie powietrza.

Główne objawy to: kaszel, duszność wysiłkowa, która z czasem coraz bardziej się nasila, ograniczając wydolność fizyczną, aż do  takiej, która uniemożliwia podstawowe czynności życiowe, np. ubieranie się. Senior wymaga stałego podawania tlenu.

Opieka w chorobach układu oddechowego 

Senior z zaburzeniami układu oddechowego wymaga:

• kontroli stanu zdrowia – należy zwrócić uwagę, czy występuje duszność, gorączka, kaszel (nasilenie lub odkrztuszanie plwociny), zasinienie skóry ust;
• zmotywowania do zaprzestania palenia tytoniu (opiekun nie powinien stosować nikotyny w miejscu przebywania chorego);
• dbania o odpowiedni mikroklimat w pomieszczeniach: temperatura 17-20 stopni Celsjusza, bez przeciągów, wietrzenie, nawilżanie powietrza;
• prawidłowego nawodnienia (odwodnienie zwiększa dolegliwości);
• motywowania do wysiłku fizycznego, spacerów, o ile stan zdrowia na to pozwala;
• pomimo objawów infekcji należy zachęcać chorego do przebywania poza łóżkiem, jak najmniej leżeć;
• przy nasileniu dolegliwości – konsultacja lekarska;
• przyjmowania leków zleconych przez lekarza;
• wspomagania odkrztuszania wydzieliny: ćwiczenia oddechowe, oklepywanie klatki piersiowej, inhalacje (przed jedzeniem lub 2 godziny po, aby nie doszło do wymiotów);
• dieta lekkostrawna, jeśli chory jest wychudzony (zwłaszcza w POChP) zwiększenie kaloryczności posiłków;
• jeśli chory wymaga tlenoterapii istnieje możliwość domowej terapii – należy zgłosić chorego do odpowiedniej poradni, gdzie będzie on pod opieką lekarza i pielęgniarki oraz otrzyma do domu koncentrator tlenu (urządzenie do wytwarzania tlenu).